Grupimi, i formalizuar në prill të 2012-ës si një iniciativë "16 + 1", bashkon Republikën Popullore të Kinës dhe 16 vendet postkomuniste të Europës Qendrore dhe Lindore. Pjesë e grupit të 16 vendeve është dhe Shqipëria, e cila sipas të dhënave të fundit të Institutit të Statistikave, Kina i është shtuar listës së partnerëve kryesorë tregtarë të vendit tonë, me 6.3 % të të gjithë shkëmbimeve tregtare. Grupimi nuk ka marrë shumë vëmendje në Perëndim, por janë shqetësuese se si rregullat e tyre janë të vështira të kuptohen në rajonin Europian. Ideja e iniciativës 16 + 1 është që vendet e Europës Lindore të kapin potencialin ekonomik të Kinës, kryesisht duke tërhequr investime, por niveli i përgjithshëm i investimeve Kineze në rajon mbetet i ulët krahasuar me investimet e Kinës në Europën Perëndimore. Në kuadër të iniciativës, Kina ka përcaktuar tri fusha potenciale prioritare për bashkëpunimin ekonomik mes 16+1 vendeve, që janë: infrastruktura, teknologjitë e larta dhe teknologjitë e gjelbra.

Për ironi, është pikërisht papajtueshmëria me praktikat e BE-së arsyeja që rrit ankesën ndaj nismave të Kinës, midis disa prej elitave të Europës Qendrore, të cilët janë të shqetësuar së fundmi me probleme të tjera, si migrimi dhe Brexit. "Modeli" që Kina po përpiqet të vërë në zbatim shfaq disa përplasje me modelin e BE-së. Ndonëse ky i fundit bazohet në rregulloren e hartuar për të siguruar konkurrencë të drejtë dhe të hapur, modeli i Kinës hedh poshtë rregulloren në favor të negociatave ad hoc, mundësisht në nivelin politik dypalësh dhe pas dyerve të mbyllura.

Që prej viteve 1990, kur u vendos privatizimi sipas disa kornizave rregullatore të krijuara nxitimthi dhe pa kujdes, iu dha përparësi pak vendeve, të mirë lidhura me njëra – tjetrën dhe kryesisht pjesëtare të regjimit të vjetër, dhe kështu shumë elita ekonomike në rajon fituan kontroll mbi sektorët kyç përmes marrëveshjeve dhe lidhjeve politike sesa prej aftësive sipërmarrëse. Këta oligarkë shpesh e kanë më të lehtë të bëjnë biznes me homologët e tyre në Kinë (dhe Rusi), me të cilët ndajnë praktika të ngjashme të biznesit, sesa të përshtaten me regjimin rregullator dhe strikt të BE-së. Grupimi 16 + 1 gjendet në të gjithë kufijtë e BE-së, duke përfshirë 11 anëtarë të BE-së dhe pesë jo anëtarë, dhe i ofron Pekinit një alternativë për t'u marrë me BE-në si një e tërë. Në vend të negociatave kolektive, 16 + 1 vendet përfundojnë duke konkurruar për tu favorizuar nga Kina si "porta hyrëse për në Europë".
                                                                                                                                      Politico, prill 2018